Miód spadziowy / MIODY / Strona główna <

 miod_170

Spadź, składa się głównie z wydalin żerujących na roślinach mszyc (Aphidoidea), rzadziej czerwców (Coccoided). Spadź jest zasadniczo sokiem roślinnym, z którego mszyce i czerwce pobrały części białkowe, a w zamian wzbogaciły go wydalinami własnego organizmu. Dlatego barwa, smak, zapach i konsystencja miodu spadziowego zależą przede wszystkim od jakości soku roślinnego, częściowo zaś od owadów wydalających spadź. Sucha masa soków roślinnych zawiera 90% cukrów, natomiast białek — zaledwie 5%. Mając do czynienia z pokarmem o tak nikłej zawartości białka, podstawowego budulca organizmu zwierzęcego, mszyce muszą „przefiltrowywać" olbrzymie ilości soków roślinnych, wskutek czego duży nadmiar zawartych w nich cukrów zostaje wydalony z płynnymi odchodami. Te właśnie płynne wydaliny  stanowią spadź. Niektóre mszyce, jak np. Buchneria pectinatae, wystawiają odwłok w górę i wyrzucają krople wydzielonej spadzi nawet na dość duże odległości. Mszyce rozmnażają się w bardzo szybkim tempie, a masowe ich występowanie powoduje pojawienie się obfitych pożytków spadziowych. Obliczono, że pokolenie jednej tylko mszycy w ciągu 3 miesięcy może rozmnożyć się do 3 200000 osobników. Producentami spadzi w mniejszym zakresie są czerwce, u których spotykamy ciekawe zjawisko, zwane dymorfizmem (dwupostaciowość płciowa). Samce mają skrzydełka, a znacznie większe od nich samice jeszcze w okresie larwalnym tracą odnóża. Umocowane do młodego pędu drzewa za pomocą wbitej kłujki wyglądają jak szarobrązowe pęcherzyki-kuleczki . Spadź produkują w okresie od maja do czerwca. W Europie Środkowej istnieje ponad 800 gatunków mszyc i około 250 gatunków czerwców, żerującycłi na różnycłi drzewach, krzewach i roślinach zielnych, ale tylko około 40 gatunków ma znaczenie dla pszczelarstwa. Świerk (Picea sp.) jest drzewem, na którym żeruje największa liczba gatunków owadów produkujących znaczną ilość spadzi. W Polsce najobfitszym źródłem spadzi jest jodła (Abies sp.). Spadziuje ona co roku, przy czym w niektóre lata szczególnie obficie. W sprzyjających warunkach atmosferycznych przybytek dzienny spadzi jodłowej dochodzi do 4-5 kg na godzinę. Mniejszym źródłem spadzi są: lipa, leszczyna, świerk, klon, dąb, wierzba. W okresie późnego lata dosyć często można zauważyć ciemne, lepkie plamy tej słodkiej cieczy na liściach lub pod koronami lip. Spotyka się również drzewa wierzby kruchej, rosnące nad wodą, dostarczające tak obfitego pożytku spadziowego, że wydalana przez pasożytujące na nich mszyce ciecz sprawia wrażenie łagodnego deszczu. Spadź występuje także na trzcinie {Phragmites communis). Spadź jest gęściejsza niż nektar. Poza tym zawiera ona oprócz sacharozy również trójcukry — melecytozę * i rafmozę oraz pewną ilość dekstryn. Odznacza się dużą zawartością składników mineralnych.

 

Mieczysław Wojtacki

> Galeria zdjęć (losowe zdięcia)
Dodano: 2009-07-12 Dodano: 2007-08-16 Dodano: 2009-07-06 Dodano: 2008-02-06