Wosk jest wydzieliną gruczołów woskowych, znajdujących się na brzusznej stronie odwłoka pszczoły robotnicy. Płynny wosk wypływa przez kanaliki na powierzchni oskórka i zastyga na nim w postaci białych cieniutkich łuseczek.
Głównym surowcem, z którego organizm pszczoły wytwarza wosk, są węglowodany (cukry). Największy rozwój gruczołów woskowych u pszczoły, a tym samym najintensywniejsza ich czynność wydzielnicza, przypada na okres 12 do 18 dnia jej życia
Jedna łuseczka woskowa waży przeciętnie od 0,0008 do 0,002 g; na jeden kilogram wosku potrzeba około 1 mln łuseczek. W ciągu sezonu pszczelarskiego w Polsce rodzina pszczela może wyprodukować 2-3 kg wosku.
Wosk służy przede wszystkim do wyrobu węzy. Wosku używa się również do wyrobu świec, jako substancja impregnująca drewno, płótno, papier oraz jako spoiwo do farb malarskich (gatunkowo najlepszych). W przemyśle farmaceutycznym wykorzystywany jest jako dodatek do maści i plastrów, w kosmetyce do wyrobu kremów, pomadek do ust, kredek, szminek, szamponów, mydeł, balsamów, a także w przemyśle włókienniczym do impregnacji nici.