Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych
w dniu 01.03.2007
kategoria - Miody
województwo lubelskie
Konsystencja:
Konsystencja, „wrażenie w dotyku” W stanie patoki miód jest płynną, lepką substancją. Miód rzepakowy w procesie krystalizacji przybiera smalcowatą konsystencję.
Smak i zapach:
Smak i zapach Miód rzepakowy odznacza się delikatnym aromatem pochodzącym od kwiatów rzepaku. Jest mało słodki i lekko mdławy.
Barwa (zewnętrzna i na przekroju) :
Barwa (zewnętrzna i na przekroju) W postaci płynnej (patoki) miód rzepakowy ma barwę jasnożółtą lub lekko słomkową. Po skrystalizowaniu zmienia kolor na kremowoszary, biały.
Inne dodatkowe informacje:
Inne dodatkowe informacje dotyczące charakterystyki produktu rolnego lub środka spożywczego Ze względu na przewagę cukru prostego glukozy nad fruktozą, a także niską zawartość wody (średnio 18%) miód rzepakowy szybko ulega krystalizacji.
Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu:
Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego: Rolniczy charakter regionu lubelskiego, zamojskiego oraz części Roztocza i skoncentrowana uprawa rzepaku powodują, że istnieją tutaj dogodne warunki do pozyskiwania przez pasieki pszczele czysto odmianowego miodu rzepakowego. Roztocze posiada tereny pod względem glebowym i klimatycznym bardzo korzystne pod uprawy zbóż, buraków cukrowych oraz rzepaku. Roślina ta była uprawiana przez ludność na terenach Roztocza by zaspokoić potrzeby bytowe związane z pozyskiwaniem oleju z nasion rzepaku. Na rozwój upraw rzepaku na Roztoczu od 50 lat duży wpływ mają wybudowane w 1955 roku zakłady tłuszczowe w Bodaczowie. Obszar upraw rzepaku obejmujący tereny przyległe do zakładów na przestrzeni ostatnich 45 lat wynosił od 500 ha do 2000 ha. Dane odnoszą się to do zasiewu rzepaku w gminach: Zamość, Szczebrzeszyn, Nielisz, Adamów, Sułów, Radecznica, Zwierzyniec i Krasnobród. Z chwilą pojawienia się rynku zbytu, uprawy rzepaku przybrały charakter bardziej masowy, towarowy i jest on obecnie uprawiany na bardzo dużą skalę. Uprawy rzepaku mają na tym terenie dominującą rolę i stanowią znaczące źródło w dochodu w większości gospodarstw. Przewidziana kontraktacja rzepaku we wspomnianych wcześniej gminach na rok 2005/2006 wynosi 1000 ha powierzchni uprawowej. Od początku funkcjonowania zakładu w Bodaczowie podstawowym surowcem przetwórczym był i jest rzepak, a przetwarza on ok. 100 tysięcy ton rzepaku rocznie. W najbliższych latach zakłady tłuszczowe przewidują wzrost przerobu rzepaku o kolejne 300 tysięcy ton rocznie, co doprowadzi do zwiększenia powierzchni upraw i kontraktacji rzepaku na tym terenie. Współpraca pomiędzy rolnikami (plantatorami) uprawiającymi rzepak i pszczelarzami niesie ze sobą wzajemne korzyści – zwiększenie zbioru nasion rzepaku, spowodowane naturalnym zapyleniem przez pszczoły oraz możliwość pozyskiwania przez pszczelarza odmianowego miodu rzepakowego. Pasieka z Mokrelipia, z której pochodzi miód rzepakowy, istnieje od ponad 29 lat. Pobliskie poletka rzepaku na terenie Roztocza już 30 lat temu stanowiły dla pasieki dogodne miejsce na pożytek. Miód rzepakowy był od zawsze jedną z podstawowych odmian pozyskiwanych we wspomnianej pasiece. Z czasem małe poletka przekształcały się w hektarowe uprawy rzepaku i stawały się coraz to liczniejszymi uprawami na Roztoczu. W celu zwiększenia produkcji miodu pasieka stacjonarna została przekształcona w pasiekę wędrowną. Ule na okres nektarowania rzepaku przewożone są na plantacje, a pszczoły produkują z nektaru kwiatów rzepaku gatunkowy miód. Ze względu na ekologiczne walory terenów Roztocza, również miód rzepakowy jest chętnie kupowany przez osoby poszukujące wartościowego i zdrowego produktu.
Źródło: MRiRW
do góry