Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych
w dniu 01.03.2007
kategoria - Miody
województwo lubelskie
Wygląd:
Wygląd (zewnętrzny i na przekroju) Konsystencja płynna w postaci patoki, kolor ciemny: brązowy do czarnego. Krupiec o grubych kryształach, barwa brązowa.
Wielkość:
Wielkość Miód gryczany sprzedawany jest najczęściej w naczyniach szklanych o pojemnościach: 0,25 kg, 0,5 kg, 1,25 kg. Ponadto może być nalewany do opakowań bardziej dekoracyjnych np. z kamionki czy ceramiki glinianej.
Konsystencja:
Konsystencja, „wrażenie w dotyku” Płynna lub w postaci krupca. Płynna mocno lepiąca się, w krupcu wyczuwalne wyraźne kryształy.
Smak i zapach:
Smak i zapach Smak słodki, charakterystyczny, ostry, lekko piekący. Zapach intensywny, przyjemny, charakterystyczny dla kwiatów gryki.
Barwa (zewnętrzna i na przekroju) :
Barwa (zewnętrzna i na przekroju) Patoka o barwie ciemnobrązowej do czarnej. Krupiec barwa brązowa.
Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu:
Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego: Zasiewy gryki na niewielką skalę można spotkać na terenie niemal całego kraju. Tradycyjnymi rejonami uprawy gryki są województwa: lubelskie, świętokrzyskie, mazowieckie, podlaskie. Kwitnąca gryka na polach uprawnych stanowi urozmaicenie krajobrazu przyrodniczego. Gryka jest zapylana przede wszystkim przez pszczoły, istnieje, zatem ścisły związek między oblotami pszczół, a plonem nasion gryki. Czynniki pogodowe wpływają nie tylko na wzrost i rozwój gryki, ale również na przebieg oblotu pszczół. Zimne i deszczowe lata nie sprzyjają plonowaniu gryki w przeciwieństwie do ciepłych i w miarę wilgotnych. Udział pszczół w zapylaniu gryki waha się w granicach 65-87%. Wywożenie uli na pole z gryką zapewnia lepsze zapylenie i powoduje zwiększenie wydajności ziarna i miodu (http://odr.zetobi.com.pl/roslinna/rosl019.htm). Lubelszczyzna, jak wcześniej zostało wspomniane, jest rejonem, w którym zlokalizowanych zostało dużo plantacji gryki i jest potentatem w produkcji gryki, a zarazem miodu gryczanego. Według rocznika statystycznego w Polsce grykę uprawia się na powierzchni około 70 tys. ha, z tego około 20 tys. ha zajmują plantacje w województwie lubelskim. Duże zagęszczenie plantacji gryki znajdujące się w niektórych rejonach województwa lubelskiego, co umożliwia pozyskiwanie czystego miodu gryczanego. Główne rejony uprawy gryki to powiaty: janowski, biłgorajski, lubartowski, kraśnicki. W tych rejonach grykę uprawia się od lat, stąd tradycje nie tylko w jej uprawie, ale i w spożyciu – przede wszystkim kasz pod różnymi postaciami, a także miodu gryczanego, który w tym rejonie jest najpopularniejszy i najlepiej się sprzedaje. Szczególnie z uprawy gryki w województwie lubelskim słynie powiat Janowski, dowodem tego jest odbywające się od kilku lat w Janowie Lubelskim święto kaszy tzw. „Gryczoki”, dzięki któremu popularyzuje się produkty z gryki, w tym miód gryczany. Generalnie warunki klimatyczne powiatu są korzystne (…) Wiodącą rośliną wśród zbóż jest gryka. Uprawia się głównie dwie odmiany: tj. Hruszowska i Kora, powierzchnia upraw wynosi 5040 ha (Strategia Rozwoju Powiatu Janowskiego z 2000 roku). Oto wybrane fragmenty z artykułów mówiące o tradycji upraw gryki na ziemiach polskich i Lubelszczyźnie oraz produkcji miodu: Trzeba propagować uprawę gryki w: Pszczelarstwo, nr 3/1970, s. 14 Przed wojną miałem pasiekę na Podolu. Miód gryczany był tam jedynym źródłem (…). Z Podola gryka rozprzestrzeniła się najpierw we wschodnich połaciach ziem polskich, a następnie w całej Polsce (…). Gryka w: Poradnik pszczelarza, 1954 r., s. 82-83 (…) 2. Uprawiana szeroko we wschodnich województwach kraju. (…) 5. Wśród roślin miododajnych zajmuje jedno z pierwszych miejsc (…). W obronie miodu gryczanego w: Miód pszczeli T. Majewski, 1959 r., s. 146-151 Wśród roślin nektarodajnych bardzo poważne miejsce na niektórych terenach Polski zajmuje gryka, zwana też niekiedy hreczką. Kwitnące łany gryki to niezastąpione i doskonałe pastwiska pszczele. Gryka w: Pszczelarstwo wędrowne, 1960 r., s. 42-43 Roślina ta uprawiana jest na większą skalę we wschodnich i południowo-wschodnich województwach kraju. (…) Zaczyna kwitnąć, gdy ledwo pierwszymi listkami okrywa pole, dostarczając pszczołom dużych ilości nektaru i pyłku. O gryce i jej uprawie w: Pszczelarstwo, nr 3/1955, s. 16 Gryka nazywana również hreczką lub tatarką jest znana i uprawiana od dawna. Daje ona gospodarce rolnej cenne ziarno i słomę o dużej wartości pokarmowej, a wśród roślin miododajnych zajmuje, jak wiadomo, naczelne miejsce. Gryka w: Uprawa roślin PWRiL Warszawa 1980, s. 84-87 Najwięcej gryki wysiewa się we wschodnich rejonach, na glebach lżejszych. (…) Gryka jest również ceniona jako roślina miododajna. W przemyśle farmaceutycznym otrzymuje się z gryki rutynę, używaną do produkcji leku przeciwsklerotycznego. Gryka w: Szczegółowa uprawa roślin PWRiL Warszawa 1979, s. 167-171 W Polsce znana jest w uprawie już od kilkuset lat. Uprawiana jest głównie we wschodniej części kraju, głównie na glebach lżejszych.
Źródło: MRiRW
do góry